o konisiach

Olcia

Woltyżerka jest idealnym, a wręcz niezbędnym treningiem uzupełniającym dla każdego, kto rozpoczyna naukę jazdy konnej oraz dla zaawansowanych jeźdźców wszystkich dyscyplin. W krajach zachodnich już od dawna taki rodzaj gimnastyki uważany jest za nieodzowny element pomocniczy w drodze do sukcesu. Nawet wielcy mistrzowie skoków, ujeżdżenia i wkkw często ćwiczą woltyżerkę, poprawiając w ten sposób swój dosiad i równowagę na koniu.

HISTORIA DYSCYPLINY

Niektórzy upatrują początków woltyżerki w starożytnym Rzymie. Jedną z konkurencji podczas Igrzysk były akrobatyczne ćwiczenia na galopującym koniu. Inni widzą korzenie woltyżerki w popisach tanecznych na grzbietach byków w starożytnej Krecie. W każdym razie dowiedziono, że ludzie wykonywali akrobatyczne i podobne do tańca ruchy na galopującym koniu od ponad 2000 lat. Najprawdopodobniej ćwiczenia na koniu z łękami w gimnastyce sportowej pochodzą ze sportu woltyżerskiego. Współcześni woltyżerowie używają "sztucznego" konia do podobnych ćwiczeń, zanim jeszcze rozpoczną trening na koniu żywym.

Nazwa dyscypliny pochodzi z francuskiego słowa "La Voltige", które utrwaliło się w czasach renesansu. Była ona wówczas jednym z elementów musztry jeździeckiej a także ćwiczeniem zwinności dla rycerstwa i szlachty.

Konkurencję woltyżerki po raz pierwszy i ostatni (jak do tej pory) włączono do programu Igrzysk Olimpijskich w 1920 roku w Antwerpii. Później konkurencja ta była jedynie prezentowana jako dyscyplina pokazowa, m.in. w Los Angeles 1984 i w Atlancie w 1996 r.

Współczesna woltyżerka została ukształtowana w powojennych Niemczech jako sposób przygotowania dzieci do sportów konnych, ze względu na korzyści, jakie niesie ze sobą uprawianie tego rodzaju gimnastyki w jeździectwie.Po raz pierwszy drużynowe zawody w woltyżerce rozegrane były w Niemczech w1963 r.

Indywidualne rozgrywki przyszły nieco później podczas pierwszych mistrzostw Niemiec w roku 1986 r. W 1983 roku Międzynarodowa Federacja Jeździecka (FEI) uznała woltyżerkę za dyscyplinę oficjalną.

ZASADY ROZGRYWANIA KONKURSÓW

Woltyżerka polega na wykonywaniu zróżnicowanych ćwiczeń akrobatycznych i gimnastycznych na galopującym koniu, w idealnej równowadze i w harmonii z jego ruchem. Koń porusza się na lonży po okręgu o średnicy 15m. Zespół składa się z ośmiu zawodników i jednego rezerwowego oraz lonżującego - czyli osoby prowadzącej konia.

W trakcie zawodów rozgrywane są dwa konkursy: konkurs obowiązkowy i konkurs dowolny. Program obowiązkowy składa się z siedmiu elementów : wskok, siad podstawowy, flaga, młynek, nożyce, stanie, flanka. Wszystkie kolejne ćwiczenia muszą być wykonane w przeciągu 8 minut i są oceniane przez zespół 3 lub 5 sędziów w skali punktów od 1 do10 (podobnie, jak w akrobatyce sportowej).

Program dowolny trwa 5 min i składa się z dowolnie wybranych ćwiczeń z podkładem muzycznym wykonywanych jednocześnie przez dwójki i trójki woltyżerów . W zależności od stopnia zaawansowania zespołu , ćwiczenia wykonywane są na galopującym lub stępującym koniu. Ocenie sędziów podlega skala trudności poszczególnych elementów, ich kompozycja , choreografia i wykonanie całości programu.

HISTORIA WOLTYŻERKI W POLSCE

Początki tej dyscypliny w naszym kraju sięgają lat 80-tych. Wtedy to P. Andrzej Sałacki, znakomity zawodnik i trener ujeżdżenia, namówił trenerkę sekcji akrobatyki sportowej działającej przy Stadninie Koni w Jaroszówce - P. Hannę Kaczyńską- do spróbowania sił w nowej dyscyplinie. I tak się zaczęło.
Doświadczenie pochodzące z treningu akrobatyki pozwoliło zawodniczkom nowopowstałej sekcji woltyżerki na bardzo szybkie osiągnięcie wspaniałych wynikówsportowych. Po niespełna roku pracy zespół wyjechał na Mistrzostwa Świata do Szwajcarii (1986) zajmując wysokie 6 m-ce.

W następnych latach drużyna osiągała coraz lepsze wyniki zdobywając kilkakrotnie brązowe medale MŚ i ME. Najważniejsze z nich to: 1987 ME w Paryżu (FRA) - 4 m-ce, 1988 MŚ w Ebreichsdorf (AUT) - 3 m-ce, 1992 MŚ w Hailbronn (GER) - 3 m-ce, 1993 ME i Olimpiada Sportów Nieolimpijskich w Hadze (HOL) - 3-m-ce, 1998 MŚ w Rzymie (ITA) - 5 m-ce.

Następstwem sukcesów drużyny z Jaroszówki było powstanie kolejnych sekcji woltyżerki: w Iwnie, którą prowadziła P. Elżbieta Dolińska, w Ochabach, którą prowadził P. Marcjan Gepferd, w Łącku, którą prowadzili Jerzy Cywiński i Joanna Borysiuk oraz w Aromerze, którą prowadziła Jolanta Krupa. Od dwu lat największe sukcesy w tej dyscyplinie odnosi prowadzona przez Jana Ratajczaka sekcja woltyżerki w KJ Aromer w Józefinie. W Saumur we Francji w 2003 r. grupa ta zdobyła brązowy medal Mistrzostw Świata.

aniolek

hmmm...ja tam, woltyżerkę ćwiczyłam raz czy dwa...ale zabardzo mi się ona nie podoba i przestałam ją ćwiczyć...

Nikola

Naprawdę?? Rolling Eyes

No ja bym wolała czegoś takiego nie próbować... Znając siebie, to byłoby bach na ziemię Twisted Evil

aniolek

no hmmm...ja tesh myślałam że zlece jaq zaczne...ale było spoko i jaq ćwiczyłam woltyżerkę to ani razu nie spadłam...odziwo trzymałam się bardzo dobrze na koniu wtedy...aż byłam tym zaskoczona xD

Nikola

Jeśli chodzi o mnie, to kiedyś cudem trzymałam się na koniu, bo we wcześniejszej stajni, w jakiej jeździłam, do kitu uczyli Confused

Ale w Rzepkowie tak mnie wyuczyli, że teraz to odruchowo mocno się trzymam na koniu, bo przecież jak mnie uczyli galopować, to kazali mi jechać bez strzemion i z rękami uniesionymi do góry Smile

było gitowo i wcale nie było trudne Smile

W ten sposób musiałam trzymać ręce:

\/ \/
l l
l l
l l
Laughing

konisia

Ja bym w galopie bez strzemion i z rękoma do góry to przeleciałą kilometr przed konia Razz

Ale gratulacje że nie spadłaś... mimo to ja siebie w tym nie widze ;P